رویکرد دوم در نوروتراپی tDCS یا trans cranial Direct Current Stimulation مجموعه ای از روش های تحریک مغز است که شامل تحریک مغناطیسی و تحریک الکتریکی فراجمجمه ای است.

تحریک الکتریکی جریان مستقیم فراجمجه ای یک تکنیک غیر تهاجمی تحریک مغز است که بر اساس کاربرد جریان ضعیف، مستقیم از روی جمجمه می باشد. بدینوسیله سبب تغییر فعالیت مغز و القاء نوروپلاستیستی بر اساس نوع مونتاژ و پارامترهای تحریک می شود. این تکنیک بطور فزاینده ای در درمان برخی از اختلالات روانپزشکی و نورولوژیکی از جمله افسردگی، نقایص شناختی، اضطراب، میگرن، نقص توجه – بیش فعالی و دردهای مزمن استفاده شده است. جریانی که در اختلال تحریک الکتریکی به مغز داده می شود بسیار ضعیف و زیر آستانه تحریک نورون می باشد و پژوهش ها نشان داده اند که این روش ایمن و بی خطر است.

تحریک دیداری-شنیداری Audio-Visual Entrainment روشی است که با تولید پالس های نور و صدا در فرکانس‌های مشخص به طور تدریجی و ایمن امواج مغزی را به سمت الگوهای مشخصی هدایت می‌کند و از آن برای بهبود خلق، بهبود الگوهای خواب، افزایش تن آرامی Relaxation و همچنین افزایش عملکرد ذهن استفاده می‌شود. نحوه تأثیر آن بدین صورت است که جریان خون داخل مغز را افزایش داده و همچنین باعث افزایش سوخت و ساز گلوگز می‌گردد که عملکرد نورون‌ها را بهبود می بخشد. از این روش در درمان اختلالاتی مانند اضطراب، نقص توجه، اختلال پس از سانحه و دردهای مزمن استفاده شده است.

از دیگر مزایای این دستگاه قابلیت تحریک الکتریکی CES به صورت همزمان می‌باشد. از این روش در درمان اضطراب، افسردگی، بی خوابی و دردهای مزمن استفاده می‌شود و از سال ۱۹۷۷ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا FDA قواعد استفاده از آن تنظیم گردیده است.